Της Λίζας Γώγου
«Όταν τα παιδιά ζουν μέσα στην ανεκτικότητα, μαθαίνουν να έχουν υπομονή.
Όταν τα παιδιά ζουν μέσα στον έπαινο, μαθαίνουν να εκτιμούν.
Όταν τα παιδιά ζουν μέσα στην αποδοχή, μαθαίνουν να αγαπούν.
Όταν ζουν μέσα στην επιδοκιμασία, μαθαίνουν να αγαπούν τον εαυτό τους.
Όταν ζουν μέσα στην αναγνώριση, μαθαίνουν ότι είναι καλό να έχουν στόχους.
Όταν ζουν μέσα στην προσφορά, μαθαίνουν να είναι γενναιόδωρα.
Όταν ζουν μέσα στην ειλικρίνεια, μαθαίνουν να είναι φιλαλήθη.
Όταν ζουν μέσα στη δικαιοσύνη, μαθαίνουν να είναι δίκαια.
Όταν τα παιδιά ζουν μέσα σε φιλική ατμόσφαιρα, μαθαίνουν ότι ο κόσμος είναι φιλικό κι ευχάριστο μέρος για να ζουν».
(Στοίχοι ποιήματος που έγραψε η Ντόροθυ Λο Νόλτε στα 1954…)
Με αφορμή άρθρο που δημοσιεύθηκε τις προηγούμενες ημέρες από το blog ΓοΝεΙς και αναρτήθηκε και στην ομάδα μας Πολύτεκνοι Τρίτεκνοι Γονείς, αφορώντας εμβόλια, τοξικές τροφές…. θα ήθελα να μοιραστούμε ως γονείς και όχι ως ψυχολόγοι και ειδικοί κάποιες απόψεις…
Ίσως πρέπει να αναρωτηθούμε, γιατί η ανατροφή των παιδιών μας, μας κάνει να νιώθουμε ότι ζούμε ένα καθημερινό αγώνα δρόμου, αντί για κάτι το οποίο θα έπρεπε να το βιώνουμε ως κάτι φυσιολογικό και ευχάριστο και ουδέποτε θα έπρεπε να μας προκαλεί το άγχος που βιώνουμε στις μέρες μας….
Είναι γεγονός ότι έχουμε …
βομβαρδιστεί κυριολεκτικά με … «πρότυπα» … Την οικογένεια του βιτάμ, όπως συνηθίζω να την αποκαλώ εγώ, όπου όλα φαντάζουν τόσο ισορροπημένα και τόσο ευτυχισμένα, όπου τα παιδιά τρίβουν τα ψίχουλα στο κρεβάτι και αντί η μαμά να πάθει κρίση υστερίας, χαμογελάει λες και έχει πάρει 4 λεξοτανίλ ….
(γιατί κακά τα ψέματα, μόνο με λεξοτανίλ θα το αντέχαμε οι περισσότερες)
Έχουμε βομβαρδιστεί με χιλιάδες γνώμες, βιβλία, ψυχολόγους, παιδοψυχολόγους, εκπομπές… θεωρίες….. Ναι, θεωρίες….. οι οποίες στην πράξη φαντάζουν από δύσκολες έως που προκαλούν μειονεκτικά συναισθήματα … «είμαι κακός γονιός» …
Πολλές φορές βλέπουμε το δέντρο και όχι το δάσος….
Στην προσπάθεια μας να ανταπεξέλθουμε σε όλα και ειδικά σε όσα μας έχουν «περάσει» ως πρότυπα, νιώθουμε ότι έχουμε αποτύχει!
Πρέπει να είμαστε σωστοί επαγγελματίες, σύζυγοι, γονείς, φίλοι, συγγενείς, πολίτες…
Αλλά ας μείνουμε στο θέμα των παιδιών
Και επειδή η θεωρία απέχει πολύ από την πράξη, θα ήθελα να γίνει διάλογος και συζήτηση με το ποια θεωρείτε εσείς «λάθη / υπερβολές / σωστά» ότι αφορά την ανατροφή των παιδιών μας
- Είμαστε υπερβολικοί ότι αφορά την ανατροφή των παιδιών μας;
- Είμαστε υπερπροστατευτικοί;
- Έχουμε μάθει τα παιδιά μας στην…. Υπεραφθονία υλικών αγαθών;
- Αποθαρρύνουμε ή ενθαρρύνουμε τα παιδιά μας;
- Βάζουμε πολλά «πρέπει» στα παιδιά μας;
- Γινόμαστε ποτέ παιδιά και εμείς ώστε να δούμε κάποια πράγματα από τη δική τους σκοπιά;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου