Της Σπυριδούλας Μαραγκού-
Θα αναφέρω ένα μάθημα ανθρωπιάς και ζωής που πήρα πριν λίγες ημέρες από τον γιο μου 5 ετών μαθητή νηπιαγωγείου...
-Μαμά γιατί πέταξες το κουτί από το γάλα στα σκουπίδια;
-Και που να το πετάξω μάτια μου; ειπα...
-Στο κουτί της ανακύκλωσης μαμά...
Αιφνιδιάστηκα και βιαστικά ασυνείδητα και επιπόλαια απάντησα:
-Έλα βρε Σπυράκο άσε με να ξεμπερδεύω...
-Όχι μαμά βάλε άλλη σακούλα πρέπει να βοηθήσουμε τη Γη να πάρει ανάσα...
-Έλα βρε μωρό μου τώρα, από το δικό μας κουτί θα πάρει ανάσα η Γη; του απάντησα εγώ,η ανόητη...
-Δεν ξέρω μαμά αν θα πάρει από το δικό μας κουτί ανάσα,ξέρω όμως πως εγώ θα λέω πως η δική μου μαμά προσπαθεί για το μέλλον μου!!
Τι να σας πω;ότι με κόλλησε στο τοίχο; Ότι ένιωσα πως πέρασε από πάνω που οδοστρωτήρας;Είναι αυτονόητο νομίζω...
Έτσι λοιπόν μετά το "χαστούκι" του γιου μου ξεκίνησα ανακύκλωση...
Με μεγάλη έκπληξη μου βλέπω μια βδομάδα τώρα πως το 70% των σκουπιδιών μου ανακυκλώνονται...
Πόσοι από εμάς εδώ ανακυκλώνουν;
Πόσοι όχι;
Μη ντραπειτε να πείτε πως δε το κάνετε...ούτε εγώ το έκανα και είμαι 28 χρονών!Ο γιος μου με δίδαξε... να το κάνω!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου